چه کسانی «دلواپس ترامپ» هستند؟

به گزارش سایت خبری مدآرا؛  از هفته گذشته روحانی تلاش کرد تا کمپینی را برای روزهای شنبه و یکشنبه (۲۹ و ۳۰) شهریور آغاز کند که طی آن عملیات روانی ترامپ را در فشار بر افکارعمومی داخلی خنثی کند. اما می‌توان گفت در این امر موفق نشد. دلیل مهم عدم موفقیت آن (ضمن لکنت زبان مجموعه دولت)، بدون شک عدم یکدستی و اختلافات داخلی است. اختلافاتی که در آن عده‌ای از پیروزی ترامپ خوشحال میشوند. در حالی که مجموعه نظام تلاش می‌کند عنوان کند آمریکا در بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل ناموفق بوده، دلواپسان بار دیگر دست به کار شدند و این‌بار نه فقط دلواپس هسته‌ای، بلکه دلواپس ترامپ هم شدند که «اگر از برجام خارج نشده بود، می‌توانست ماشه برجام را بچکاند»

ظریف شنبه شب به شبکه دوم سیما رفت و آنجا گفت: «برجام علی‌رغم اینکه آمریکا برجام را نقض کرده بود و خیلی از دوستان ما در داخل نعش برجام را تشیع جنازه کردند، ولی این برجام نیمه جان آمریکا را در شورای امنیت تا امروز دو بار شکست داد.»

در پاسخ به این اظهارت سایت رجانیوز وابسته به پایداری و سعید جلیلی در گزارشی از بغض برجام علت را نه موفقیت ایران بلکه خروج ترامپ از برجام دانسته مینویسد: «ظریف در حالی سند اتفاقات اخیر را به نام برجام زده که عدم همراهی شورای امنیت به دلیل خروج ایالات متحده از برجام و اشتباه راهبردی این کشور بوده است، اگر این کشور به عنوان عضو برجام شناخته می‌شد، سازوکار مکانیزم ماشه در برجام این اجازه را به آمریکا می‌داد که صرفا بر اساس یک ادعا تحریم‌های بین المللی را علیه ایران و بدون رای گیری اعضا بازگرداند! اما خروج ایالات متحده از برجام و اقرار این کشور به مشارکت کننده نبودن در این توافق باعث شد که دونالد ترامپ نتواند از سازوکار مکانیزم ماشه استفاده کند.»

می بینید دلواپسان که قبلا ادعای دلواپسی برای صنعت هسته‌ای را داشتند حالا دلواپس ترامپ شدند که «اگر ترامپ در برجام بود به استناد آن می توانست مکانیسم ماشه را فعال کند.» به آنها باید یادآور شد، اولا، این چاهی است که همانها و دولت مطبوع و مجموعه حامیانش برای ایران کندند و قطعنامه پشت قطعنامه را در آن چاه ریختند. و امروز با هر جان‌کندنی هست می‌خواهیم لغو همان قطعنامه‌هایی را حفظ کنیم که قرار است «قطعنامه‌دان دیگران را پاره کند.»

از آنها میپرسیم: چگونه آمریکا می‌توانست مکانیسم ماشه را فعال کند؟ می‌گویند بهانه‌ای می‌گرفت و پرونده را به سازمان ملل می‌برد. می‌گوییم اگر آمریکا در برجام بود لاجرم ایران هم به تعهداتش پایبند می‌ماند. امروز بهانه آمریکا این است که می‌گوید ایران به تعهدات برجامیش عمل نکرده است. از همین رو خواهان فعال شدن مکانیسم ماشه است. مضافا اینکه بررسی بهانه آمریکا ساز و کاری داشت. باید در اجلاس معاونان و بعد در اجلاس وزرا طرح و بررسی میشد. اگر بهانه واهی بود که نمی‍توانست از این مراحل عبور کند.

پاسخی ندارند و می گویند: «بالاخره یک بهانه ای جور می کرد.» اما واقعیت این است که جرات ندارند آنچه در دل دارند (که همان حرفهای نتانیاهو و ترامپ است) را بیان کنند. آنها در واقع می‌خواهند بگویند: ایران در حال مخفی کاری در فناوری غنی‌سازی هسته‌ای است و بالاخره این بهانه دست آمریکا می‌افتاد. چرا‌که در غیر آن صورت آمریکا بهانه‌ای نداشت که منجر به فعال شدن مکانیسم ماشه باشد.

دلواپسان ترامپ در‌حالی کوس موفقیت برای آمریکا را به صدا در آوردند که دنیا نپذیرفته که ترامپ در این مجادله پیروز شده است. هر سه طرف یعنی (ترامپ نتانیاهو و مخالفان داخلی برجام) در دنیا کنار هم ایستادند و می‌گویند آمریکا موفق شده است تا قطعنامه‌ها را باز گرداند.

این سه از بغض برجام حتی حاضرند ملت‌ها را نیز به خودکشی جمعی بکشانند. حاضرند کشور ایران را ویران کنند اما چیزی به نام برجام را نشنوند. بغض و کینه هر سه دسته از این واژه هم کاملا یکسان است.این چاهی است که دلواپسان ترامپ سالها قبل با بی‌تدبیری برای ملت کندند و درحالی که جلیلی کشور به کشور به دنبال مذاکره می‌دوید، قعطنامه پشت قطعنامه علیه ایران صادر میشد و امروز ملت ایران تاوان آن را با جیب خالی می‌پردازد.