در جست‌وجوی یزید!
ماجرایی که این روزها بر فیلم «رستاخیز» گذشته، اتفاق ساده‌ای نیست. توزیع غیرقانونی یک فیلم در شبکه مجازی، اگر پیش‌تر درباره فیلم‌هایی که به اکران عمومی درآمده بودند مسبوق به سابقه بود، این بار برای فیلمی رخ داده که جزو پرخرج‌ترین فیلم‌های دهه اخیر است و هنوز در داخل و خارج کشور اکران نشده. شکایت و پیگیری حقوقی صاحبان فیلم در این وضعیت تنها اقدام منطقی است که ظاهرا انجام شده و بر اساس اخبار رسانه‌ها در حال پیگیری است، اما تبدیل شدن کارگردان فیلم به عکس و تیتر اصلی رسانه‌ها را چگونه می‌توان با نگاهی دور از جوزدگی تحلیل کرد؟
به گزارش اختصاصی گروه فرهنگی سایت خبری مدآرا، برخی از رسانه‌ها طوری میزانسن را چیده‌اند (یا برایشان چیده‌اند!) که گویی «احمدرضا درویش» تنها شاکی ماجرای «رستاخیز» است، اما دلایل مستندی وجود دارد که او را در این جایگاه قرار نمی‌دهد.
یک؛ این که او صاحب اثری است که قبل از اکران عمومی به بخش عمده‌ای از سود خود رسیده و اگر قرار بر یافتن متضرر اصلی ماجرا باشد، بخش دولتی که بخشی از سهام فیلم را به مبلغ گزافی از تهیه‌کننده «رستاخیز» خریده، باید جلوتر از همه داد و قال راه بیندازد. در واقع، «احمدرضا درویش» باید بپذیرد که تنها متضرر معنوی و مادی «رستاخیز» نیست.
دو؛ این که فیلم «رستاخیز» در زمان اکران جشنواره‌ای خود در ایران با نظر مثبت منتقدان و کارشناسان و البته مردم روبه‌رو نشد و بخش عمده‌ای از این ماجرا به فاصله شیوه روایت فیلم با باورهای ریشه‌دار مردم در مواجهه با واقعه کربلا و قدرت کم برانگیزانندگی حسی «رستاخیز» برمی‌گشت. در واقع اکران نشدن نسخه نهایی فیلم، ضربه معنوی عجیب و غریبی به سازنده اثر وارد نکرده است که حالا با گفت‌وگوهای پیاپی، بخواهد زمین بازی را عوض کند.
در «ماجرای رستاخیز» ضمن آن که باید به آرشیو اخبار هم سری زد و به یاد آورد که چرا و چگونه اکران عمومی فیلم ملغی شد، باید به این نکته هم توجه کرد که اکران محدود این فیلم، غوغای تماشاگران را به خود ندید و فیلم در سانس‌های به نمایش درآمده، فروش چشمگیری در حد «فیلمی درباره واقعه کربلا» و «فیلمی از احمدرضا درویش» نداشت. در واقع چه بسا اکران عمومی فیلم هم موفقیت مادی عجیب و غریبی نصیب سازندگان فیلم نمی‌کرد که حالا به این شکل «اگزجره» درصدد صحنه‌آرایی برآمده‌اند. فیلمی که اکران داخلی‌اش به دلیل انعطاف‌ناپذیری درویش در نمایش چهره حضرت ابوالفضل (ع) و حساسیت‌های مذهبی، به مشکل برخورد اما تهیه‌کننده فیلم از فرصت نمایش جهانی (که مجوز آن را از بهمن ۹۴ در اختیار داشت) هم بهره نبرد!
باید به یادآورد اهدای ۸ سیمرغ بلورین بخش ملی و یک سیمرغ بخش بین‌المللی جشنواره سی و دوم فیلم فجر در همان مقطع با چه هجمه‌ای از سوی رسانه‌ها روبه‌رو شد و دوست و دشمن، هیأت داوران جشنواره و مدیریت دولتی سینما را از بابت توجه به این فیلم زیرسئوال بردند.
زمان گذشته است و همزمان با ایام عزاداری امام حسین (ع) نسخه غیرقانونی فیلم با نام «القربان» روی یوتیوب و … بارگذاری شده است، این در حالی است که برخی از اطرافیان خالق «سرزمین خورشید» و «کیمیا» برآنند تا صحنه را طوری بچینند که در صحرای کربلا، «احمدرضا درویش» امام معصوم است و دیگران در لشگر یزید شمشیر می‌زنند! اینجا هم تاریخ همه چیز را مشخص خواهد کرد.
اخبار مرتبط:
