«کافی است که سه سال اول دولت روحانی را مقایسه کنید با سه سال اخیر، تا ببینیم هر چه در آن دوره چشم‌انداز مثبت و امیدبخش بود و حتی به رشد اقتصادی بالای ۱۴درصد و تورم تک‌رقمی هم رسید، در این دولت ماجرا معکوس است. دولت روحانی که با چنان وضع امیدبخشی آغاز کرد؛ پایانش چنان شد که همه می‌دانیم. پایان این دولت چه خواهد شد که آغازش از پایان روحانی ناامیدکننده‌تر است.»

روزنامه نزدیک به جریان قالیباف نوشت: هرچند که واکنش خاتمی نسبت به هم‌قطارانش با تأخیر مطرح شد؛ اما همین واکنش‌ها را می‌توان به‌عنوان مثالی در وحدت ملی ایران در مواجهه با برهه‌های سرنوشت‌ساز تعبیر کرد.  

حجت الاسلام سیدمحمد خاتمى در جمع مشاوران خود اعلام کرد که پاسخ ایران به جنایت اسرائیل مدبّرانه، شجاعانه، منطقی و قانونی بود.

غلامرضا تاجگردون گفت: اولویت کار مجلس باید این باشد که چگونه می‌توان آرای از دست رفته نظام را مجدد به نظام برگرداند. درست یا غلطش را هم کار ندارم اما بالاخره ۶۰ درصد رأی ندادند و در انتخابات شرکت نکردند. این ۶۰ درصد را نباید رها کرد. نمی‌شود بگوییم به حاکمیت حداقلی توجه کنیم و کاری به این ۶۰ درصد نداشته باشیم.

روزنامه شریعتمداری نوشت: ادعای احترام به اکثریت و تلاش برای مصادره به مطلوب با این واژه، به هیچ وجه با سابقه عملکرد امثال خاتمی و موسوی‌خوئینی‌ها سازگار نیست. آن‌ها در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۸۸ در حالی رای ۲۴/۵ میلیون نفر را زیر پا گذاشتند که در پستو اذعان می‌کردند تقلبی آن هم به میزان ۱۱ میلیون رای امکان ندارد و اتفاق نیفتاده است.

عدم حضور سیدمحمد خاتمی پای صندوق رای در انتخابات اخیر، واکنش‌های انتقادی و حمایتی زیادی در پی داشته است؛ این موضوع همچنان دستمایه حملات برخی رسانه‌ها به او شد.

عضو مجلس خبرگان رهبری گفت: برخی مشکلات کنونی کشور در مدیریت برخی آقایان رخ داده که در انتخابات مشارکت نکردند و خود را معترض قلمداد کردند.

کوشکی مدعی شد: آقای خاتمی فردی است که تمام شده و رای دادن یا ندانش ارزش صحبت کردن ندارد.

محمود احمدی نژاد و ابراهیم رئیسی هر دو پس از دو سال ریاست جمهوری مانند دیگر دولت ها برگزارکننده انتخابات مجلس بودند که بررسی نتایج آن قابل تأمل است.

حسین شریعتمداری روز پنج‌شنبه در سرمقاله کیهان ضمن انتقاد از رأی ندادن سید محمد خاتمی در انتخابات 11 اسفند 1402 نوشته بود: «در جریان فتنه ۸۸ نتانیاهو آقای خاتمی و دوستان مدعی اصلاحات ایشان را «‌بزرگ‌ترین سرمایه اسرائیل در داخل ایران معرفی کرد‌».