به گزارش سایت خبری مدآرا؛دکتر باقر ثنائی ذاکر استاد تمام دانشگاه خوارزمی عصر امروز بر اثر سکته مغزی در بیمارستان درگذشت.
از او به عنوان پدر مشاوره خانواده در ایران یاد می شود و از سال ۱۳۵۵ فعالیت حرفهای در حوزه درمان خانواده محور را شروع کرده و بنیانگذاری و تدوین برنامه «مشاوره خانواده» در شورای عالی برنامهریزی در سال ۱۳۶۵ در ایران از طریق تلاشهای ایشان انجام شده است.
وی در زندگینامه اش نوشته است: در سال ۱۳۲۴ در یک خانواده روحانی در شهر مشهد متولد شدم. تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در زادگاهم به پایان رساندم و در سال ۱۳۴۶ در دانشسرای عالی به تحصیل در رشته مشاوره و راهنمایی مشغول شدم. اولین کتاب خود را در سال ۱۳۴۹ در حالی که دانشجوی سال سوم دوره کارشناسی بودم با نام مشاوره در چاپ رساندم. در سال ۱۳۵۰ در وزارت آموزش و پرورش با سمت «مشاور راهنمایی تحصیلی» مشغول خدمت شدم. تحصیلات کارشناسی ارشد خود را در رشته مشاوره در سال ۱۳۵۱ در دانشگاه تهران شروع کردم. در سال ۱۳۵۱ ۱۳۵۲ با همسرم خانم دکتر ستیلا علاقبند ازدواج کردم. ثمره این ازدواج سه فرزند با نامهای سعید، سمیه و آزاده است. فرزندانم به ترتیب در رشتههای کامپیوتر، الکترونیک و کامپیوتر تحصیل کردهاند.
درسال ۱۳۵۳ با بورس تحصیلی دانشگاه تربیت معلم برای ادامه تحصیل عازم امریکا شدم. تحصیلات دوره دکتری خود را در دانشگاه کلورادو در واقع در شهر بولدر در رشته مشاوره دنبال کردم و در سال ۱۳۵۸ به ایران عزیز بازگشتم.
از آغاز تأسیس شورای عالی انقلاب فرهنگی در گروه انسانی، شاخه برنامهریزی مشاوره همراه با سه عضو دیگر این شاخه، برنامه دورههای کارشناسی، کارشناسی ارشد (در پنچ گرایش) و دکتری مشاوره را برنامهریزی کردیم. کاری که شرکت در آن را جزو افتخارات زندگی حرفهای خود میدانم. از جمله تلاشهای اینجانب در این شاخه، تأسیس دروس «مشاوره خانواده»، «موضوعات و مسائل اخلاقی در مشاوره» و «مشاوره ازدواج» بوده است. از اوائل تأسیس گروه برنامهریزی مشاوره سازمان بهزیستی با این گروه نیز همکاری داشتهام.
در سال ۱۳۶۷ همراه با دکتر نورانیپور در تأسیس اولین مرکز مستقل کشور در دانشگاه شهید بهشتی فعال بودم و همکاری خود را در شورای گزینش این مرکز و نیز به صورت مشاورههای خانوادگی، گروهی و فردی تا آغاز ۱۳۷۹ ادامه دادم.
علاوه بر این، با مراکز مشاوره دانشگاههای علم و صنعت ایران، تربیت معلم، شاهد و چند مرکز مشاوره غیر دانشگاهی همکاری داشتهام. در حال حاضر تنها مشاور ایرانی تأیید شده توسط شورای سراسری مشاوران تأیید شده، وابسته به انجمن مشاوره امریکا و دارای پروانه NCC هستم.
از سال ۱۳۷۴ برای تأسیس «انجمن مشاوره ایران» تلاش بسیار نمودم تا بالاخره این انجمن در سال ۱۳۷۵ با ۱۳ نفر عشو هیأت مؤسس تأسیس شد. از آن زمان تاکنون بهعنوان نایب رئیس انجمن و مسئول بخش انتشارات و دبیرخانه انجمن تلاش کردهام. در سمت مسئول بخش انتشارات انجمن علاوه بر دریافت مجوز انتشار مجله از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای چاپ و تکثیر ۸ خبرنامه، سک گزارش سمینار و ۵ شماره از مجله «تازهها و پژوهشهای مشاوره» اهتمام کردهام. بخش امنتشارات انجمن شمارههای دیگری از این مجله را در دست انتشار دارد. تلاشهای مربوط به تأسیس انجمن و موفقیتها آن نیز از مایههای مباهات اینجانب است.
از سال ۱۳۶۹ بهعنوان معاون مؤسسه تحقیقات تربیتی دانشگاه تریبت معلم در راهاندازی فعالیتهای این مؤسسه و نشریات و تحقیقات نزدیک به ۱۰ سال نقش اصلی را بر عهده داشتم.
از سال ۱۳۷۹ تاکنون در گروه مشاوره و راهنمایی دانشگاه تربیت معلم مشغول تدریس بودهام. مراتب استادیاری و دانشیاری را پشتسر گذاشته و در حال حاضر با سمت استادی بهتربیت مشاور و تدریس در سطوح دکتری و کارشناسی ارشد مشغول هستم. تاکنون دروس مشاوره و رواندرمانی و خصوصاً خانواده و گروه را در دانشگاه تربیت معلم، انستیتو روانپزشکی تهران، دانشگاه تهران، دانشگاه اصفهان، دانشگاه مشهد، دانشگاه الزهراء (س)، دانشگاه علوم بهزیستی و دانشگاه آزاد در سطوح تحصیلات تکمیلی تدریس نمودهام. در سال ۱۹۷۸-۱۹۸۸ دانشیار میهمان در دانشگاه کلورادو بودم.
از جمله تألیفات دکتر ثنائی ذاکر می توان به کتاب “در صحنه روان شناسی و مشاوره ایران: فلسفه و سرگذشت سازمان نظام …” (۱۳۹۳)، “خانواده و خانواده درمانی” (۱۳۶۷) اشاره کرد.