علت غیبت آملی لاریجانی در مراسم تشییع دو قاضی عالی رتبه چه بود؟
صادق آملی لاریجانی، کسیکه زمانی «مرد شماره یک» سیستم قضایی کشور بود، در مراسمی که اخیراً به مناسبت بزرگداشت دو قاضی ترور شده، برگزار شد، غایب بود. اگر بنا بود رسم رفاقت را هم به جا بیاورد باید در این مراسم شرکت می‌کرد. اما در هیچ یک از تصاویر منتشر شده از مراسم اثری از آملی لاریجانی نمی‌بینیم.
به گزارش سایت خبری مدارا: رویداد۲۴ نوشت: مراسم بزرگداشت دو قاضی عالی رتبه کشور علی رازینی و محمد مقیسه در سوم بهمن ماه یک غایب بزرگ داشت؛ آیت الله صادق آملی لاریجانی! غیبتی که شایبه قهر رئیس پیشین قوه قضاییه را تقویت می‌کند.
در مراسمی که اغلب چهره‌های عالی رتبه کشور به ویژه مسئولان عالی قضایی و کشوری حاضر بودند، حضور آملی لاریجانی که سال‌ها سکانداری ریاست قوه قضاییه را بر عهده داشته از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. غیبت آملی لاریجانی چه معنا مفهومی می‌تواند داشته باشد و دلخوری بزرگ آملی لاریجانی از کجاست؟
دلخوری رئیس سابق قضا به خاطر برادر یا طبری؟
یکی از دلایلی که احتمالا می‌توان در غیاب آملی لاریجانی در مراسمی به این مهمی جست‌و‌جو کرد، به مساله بازداشت اکبر طبری، از مسئولان سابق قوه قضاییه و معاون دفتر آملی لاریجانی باز می‌گردد. چه اینکه طبری در نامه‌ای که از زندان در سال ۹۹ نوشت اذعان کرد که درحالیکه مهمان خانه آملی لاریجانی بوده، بازداشت شده است. شکل بازداشت طبری آن هم در خانه رئیس پیشین قوه قضاییه را شاید بتوان توهینی به جایگاه ریاست وی تلقی کرد.
در آن زمان رسانه‌های اصولگرا مستقیماً و تلویحاً حملات رسانه‌ای علیه آملی لاریجانی ترتیب دادند که نمی‌تواند در غیاب امروز وی در مراسم بزرگداشت قاضی رازینی و قاضی مقیسه بی تاثیر باشد. چنانکه مشرق نیوز نوشت: «انتظار می‌رود آملی لاریجانی در بیانیه‌ای جدید ضمن تمکین عملی به دیدگاه‌هایش در دوران قاضی القضاتی، موضع خود در قبال پرونده اکبر طبری، را اصلاح کند.»
مشرق به بیانیه‌ای اشاره دارد که دفتر آملی لاریجانی در حمایت از مسئول دفتر خود در تیرماه ۹۸ جوابیه‌ای نوشته بود: «اتهاماتی به معاون اجرایی سابق حوزه ریاست قوه قضاییه زده شده که کذب بودن آن برهمگان آشکار است مثل “فساد آشکار” وی یا اینکه “همگان بر فساد وی آگاهند” اینگونه اتهام زنی یک طرفه و محاکمات رسانه‌ای بدون اینکه متهم بتوانداز خوددفاع کندکاری خلاف شرع، خلاف قانون وخلاف اخلاق است. برخی از اتهامات مطرح درمورد معاون اجرایی حوزه ریاست قبلا دردادسرا بررسی شده وکذب بودن آن محرز شده بود. رئیس قوه قضاییه پیشین هم خود مستقلا آنها را بررسی وخلاف بودن آنها برای وی محرز شده بود. مدعیان اگر مدعی وجود اتهاماتی دیگر هستند چرا در طول ده سال آنها را با رئیس قوه قضاییه درمیان نگذاشته‌اند؟»
از دیگر دلایل دلخوری آملی لاریجانی را شاید بتوان ردصلاحیت علی لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری دانست که برای دومین بار مُهر ردصلاحیت بر پرونده کاندیداتوری اش در انتخابات ریاست جمهوری زده شد.
آملی لاریجانی ضمن انتقاد شدید از شورای نگهبان در پی ردصلاحیت علی لاریجانی نوشت: «هیچ گاه تصمیمات شورا را تا این حد غیر قابل دفاع نیافته‌ام؛ چه در تأیید صلاحیت‌ها و چه در عدم احراز صلاحیت‌ها. سبب این نابسامانی‌ها تا حد زیادی، دخالت‌های فزاینده دستگاه‌های امنیتی از طریق گزارش‌های خلاف واقع، در تصمیم سازی برای شورای نگهبان است؛ به ویژه اگر عضو مسئولی که باید گزارش‌های محققانه به شورا ارائه کند خود، عامدانه چیزی بر آن بیفزاید؟! چنان که از وزارت اطلاعات با قاطعیت تمام مطلبی نقل می‌کنند، حال آنکه با پرسش از معاونت مربوطه در وزارت اطلاعات به صراحت این مطلب تکذیب می‌شود.»
البته غیبت آملی لاریجانی در مراسم بزرگداشت قضات رازینی و مقیسه، تنها غیبت این چهره باسابقه قضایی کشور نیست. پیشتر در مراسم تحلیف ابراهیم رئیسی به عنوان هشتمین رئیس جمهور ایران، نیز آملی لاریجانی از قاب تصویر رسانه‌ها از این مراسم غایب بود.
هرچه هست آیت الله آملی لاریجانی بعد از بازداشت اکبر طبری رئیس دفترش، سکوت پیشه کرد و کمتر اظهارنظری از وی در فضای رسانه‌ای منتشر شده است. در این مدت اگر هم سکوت خود را شکسته، اغلب زبان به انتقاد گشوده است؛ چه اینکه به انتقاد عملکرد شورای نگهبان در ماجرای ردصلاحیت علی لاریجانی پرداخته بود. آنچه بعد از گذشت چند سال حضور کمرنگ آملی لاریجانی می‌توان فهمید این است که رئیس پیشین قضا یا قهر کرده؛ یا مغضوب شده است.
اخبار مرتبط:
