به گزارش سایت خبری مدارا؛ پرویز پرستویی با اشاره به اینکه از ساخت بیهمهچیز آخرین فیلمش در سینما بیش از دو سال میگذرد گفت: من کم کار نشدم. اما قرار نیست در هر کاری حضور داشته باشم. خوشحالم از این که دو سال و نیم از فیلم بی همه چیز میگذرد و من کار نکرده ام. پیشنهاد داشته ام و قبول نکرده ام. البته نمیخواهم این نکته حمل بر خودستایی شود. ولی من به پرکارترین هنرپیشه بیکار معروفم.
بازیگر فیلمهای بادیگارد و آژانس شیشهای درباره دلایل این غیبت توضیح داد: من به پول توجیبی آدمها احترام میگذارم. در هر کاری نمیروم تا این پول توجیبی بیخودی هزینه نشود. پیشنهادهای متنوعی از نمایش خانگی و فیلمهای سینمایی داشتهام که پول خوبی هم میدادند. ولی به چه قیمتی میخواهم این پول را به دست بیاورم؟ حاضر نیستم یک آدمی که در این شرایط سخت دارد زندگی میکند فیلمی را تماشا کند که خوب نباشد.
به عنوان یک مخاطب معمولی، اگر بخواهی سینما بروی نصف روزت صرف میشود. من برای وقت مخاطب ارزش قائل هستم. یک هفته کار کردی و همه انرژیات را گذاشتهای و میخواهی بخشی از درآمدت را خرج کنی. من کاری که احساس کنم نباید بکنم نمیکنم. ممکن است به خاطر این موضوع پنج سال هم بیکار بمانم. در کاری بازی میکنم که دغدغه داشته باشد.
فیلم باید گرهای را باز کند
پیشنهاد داشته ام و قبول نکرده ام. البته نمیخواهم این نکته حمل بر خودستایی شود. ولی من به پرکارترین هنرپیشه بیکار معروفم.
پرستویی با اشاره به تفاوت محصولات تلویزیون و نمایش خانگی با فیلمهای سینمایی بیان کرد: مردم در خانه مینشیند و کنترل در دست میگیرند و خیلی راحت فیلم و سریال تلویزیون یا نمایش خانگی را میبینند. اگر قرار است در سینما بازی کنیم، بایستی یک فیلمی باشد که گرهای را باز کند. وضعیت سینمایمان الان خوب نیست.
تماشاگر اگر میخواهد از خانه بیرون بیاید و به سینما برود، کار ما باید خیلی جذاب باشد که تماشاگر را به سینما بکشاند. من اعتقاد دارم این کار شدنی است. تماشاگر به خاطر خیلی فیلمها وقت گذاشته به سینما رفته و در صف هم ایستاده است. منظورم فیلمهایی که خودم در آنها حضور داشته ام نیست. قرار نیست همه فیلمها پیام داشته باشد. ممکن است اثر خوب یک فیلم کمدی باشد. طرف یک هفته کار کرده و میخواهد دو ساعت حالش خوب بشود.
مارمولک بیست سال پیش هم میتوانست پخش شود
این بازیگر با اشاره به پخش فیلم مارمولک از تلویزیون گفت: مارمولک دیگر نخ نما شده است. بعد از قرآن و خیام و حافظ هر کسی یک نسخه از فیلم مارمولک هم در خانه اش دارد. تلویزیون لطف کرد و بعد از بیست سال مارمولک را پخش کرد.
این اقدام در جایی خوب بود که همان چیزی را که مردم در سالن سینما و خانه هایشان دیدند پخش میکرد. مردم ۵۰۰ بار فیلم را دیده اند و صداوسیما باز دوباره فیلم را سانسور میکند. این اصلا لطفی ندارد. باید عینک بدبینیمان را برداریم. کاری که امروز پخش شده بیست سال پیش هم میتوانست از تلویزیون پخش شود.
معنای سلبریتی را نمیفهمم
وی در پاسخ به این سوال که آیا خودتان را سلبریتی میدانید گفت: معنای سلبریتی را نمیفهمم و نمیخواهم بفهمم. وقتی به من میگویند سلبریتی من کهیر میزنم. اصلا خودم را سلبریتی نمیدانم.
پرستویی درباره واکنش هنرمندان به مسائل روز جامعه تاکید کرد: چطور مردم میتوانند حرف بزنند در مقابل هنرمند و به قول شما سلبریتی نمیتواند؟ هنرمندی که با مردمش گره خورده چرا نمیتواند حرف بزند؟ هنرمند جزو مردم است، به عنوان یک نفر از مردم میتواند حرف بزند.
من یک نفری هستم که مثل همه شناسنامه ایرانی دارم. من یک آدمی هستم که تفکری دارم و در این جامعه دارم زندگی میکنم و ۶۷ سال هم از خدا عمر گرفتهام. بیش از نیم قرن در عالم هنر بوده ام. وقتی یک مشکل و معضلی را میبینم، فکر میکنم وظیفه دارم این موضوع را انتقال دهم.