به گزارش سایت خبری مدارا؛ یورونیوز نوشت: طبق اعلام موزه بریتانیا این استوانه باستانی تا تاریخ ۳۰ ژوئن در آمریکا باقی میماند و در تاریخ چهارم اکتبر (مهر ماه) به اسرائیل میرود و تا ۲۹ نوامبر در این کشور باقی میماند و در بیتالمقدس به نمایش گذاشته میشود.
این منشور در حدود سال ۵۳۹ قبل از میلاد در زیر دیوارهای بابل [عراق فعلی] مدفون شد. کوروش، پادشاه ایران در آن زمان توانست بابل را تصرف کند. در این منشور شرح داده میشود که کوروش چگونه توانست نبونعید پادشاه بابل را با کمک مردوک خدای بابلی که صبرش نسبت به نبونعید تمام شده بود شکست دهد.
کوروش پس از ورود به شهر، آن را با خاک یکسال نکرد [همانطور که معمولا درباره شهرهای فتح شده در آن دوره اتفاق میافتاد] بلکه مردم را از کار اجباری رها کرد، مجسمه خدایان را به زیارتگاههای مختلف فرستاد و به افرادی که از سوی پادشاهان بابل به بابل آورده شده بودند [یهودیان] اجازه تا به خانههای خود بازگردند. او عملا به مردم اجازه داد تا اعمال مذهبی خود را بدون مزاحمت پیگیری کنند.
در بخشی از این استوانه آمده است: «فرمان دادم تمام زیارتگاههایی را که بسته شده بود بگشایند. همه خدایان این زیارتگاهها را به جاهای خود بازگرداندم. همه مردمانی که پراکنده و آواره شده بودند را به دیار خود برگرداندم. خانههای ویران آنان را آباد کردم. همه مردم را به همبستگی فرا خواندم.»
این لوح پس از دفن، بیش از ۲۴۰۰ سال دست نخورده بود تا اینکه در سال ۱۸۷۹، هرمز رسام باستان شناس بریتانیایی در حفاریهای موزه بریتانیا در بینالنهرین آن را کشف کرد. پس از آنکه خط میخی بابلی ترجمه شد، باستان شناسان متوجه شدند که این استوانه اهمیت بسیار ویژهای دارد.