به گزارش سایت خبری مدارا: محمدرضا ظفرقندی در همایش حکمرانی فرهنگ و علم که به مناسبت چهلمین سالگرد تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی و با حضور رئیس جمهور برگزار شد، افزود: شاید قابل تصور نباشد، کل بودجهای که اکنون برای تولید و درآمد نفت در سال ۱۴۰۴ در بودجه قرار دادند، ۱۱ میلیارد دلار است. هزینه مالی آلودگی هوا حداقل ۱۲ میلیارد دلار است، برخی محاسبات تا ۲۰ میلیارد دلار هم نوشتند.
وی ادامه داد: من راجع به آلودگی هوا بررسی کردم و دیدم که ما نیروی انسانی معمولی را که از دست میدهیم، چقدر هزینه مالی دارد. گزارش آن را هم به دولت دادم.
وزیر بهداشت گفت: ما در حوزه سلامت مسائلی داریم که امیدواریم با همکاری خوب شورای عالی انقلاب فرهنگی و آقای دکتر خسروپناه این مسائل را هم شناسایی و هم رفع موانع کنیم. رفع موانع تولید که گفته شد، یکی هم همینجاست در حوزه علم و فرهنگ و دانشگاه است. ما مشکل عمدهای داریم به نام مهاجرت که معضل است که اگر به آن بی توجه باشیم مانند موریانهای است که پایه را میخورد و آدم دیر متوجه میشود و این مساله جدی در حوزه سلامت است. بدون تعصب و فرافکنی علل مهاجرت در حوزه سلامت باید شناسایی شود و این سرمایههای بزرگ انسانی حفظ شوند. واقعا برای اینها قیمتی نمیشود گذاشت.
ظفرقندی افزود: در حوزه بهداشت و درمان، مهاجرت پرستار، پزشک و دانشجو داریم که یک کلان مساله است. نمیخواهم ریشههای آن را اینجا بررسی کنم، فضای آن یک فضای فنی، کارشناسی و حرفهای باید باشد. از سوی شورای انقلاب فرهنگی هم روی آن کار شده است. مهاجرت در حوزه سلامت از کارهای بزرگی است که روی آن کار شده، اما باید به نتیجه برسد تا بتوانیم این سیر را معکوس کنیم.
وزیر بهداشت با بیان اینکه بحث کیفیت، بحث بسیار مهمی در همه علوم و مضاعف در حوزه پزشکی است، افزود: جملهای را از صحبتهایی مقام معظم رهبری دارم که روخوانی میکنم، ایشان در مورد شورای انقلاب فرهنگی میفرمایند «توسعه دانشگاهها و پژوهشگاهها و دیگر مراکز آموزش و آموزش عالی که پاسخ طبیعی به آن نیاز است و افزایش چشمگیر کمیت دانشجویی به نوبه خود تکالیف تازهای را بر عهده مسئولان امور فرهنگی کشور میگذارد که برتر از همه آنها اولا کیفیت بخشیدن به مایههای علم و تحقیق در این مراکز و ثانیا به تربیت معنوی دانشجویان و هدایت فکر و عمل آنان است.»
ظفرقندی تاکید کرد: باید روی این مقوله متمرکز شویم. ما مخصوصا در حوزه پزشکی خط قرمزمان کیفیت است یعنی اگر یک مصوبهای داشتیم که این مصوبه پیوستهایی داشت ولو به هردلیلی انجام نشد اصلا به این دلیل که مملکت پول و امکان آن را نداشت، مثلا مصوبه داشتیم که ظرفیت افزایش پیدا کند، چون نیاز داریم، اما بدون کیفیت بود، این نتیجه اش قطعا نارضایتی میشود.
وی ادامه داد: دانشجویی که ۶ تا ۷ سال میخواهد در خوابگاه باشد، وقتی در خوابگاه در شرایط بد باشد نارضایتی ایجاد میشود. همین دانشجو اگر بخواهد رشته دندانپزشکی برود نیاز به کیت دندانپزشکی دارد وگرنه پنج تا دانشجو که نمیتوانند روی یک کیت از استادشان یاد بگیرند. همین دانشجوی پزشکی اگر بیمارستان برود نیاز دارد به تعداد کافی بیمار ببیند تا اینکه یاد بگیرد و از سوی دیگر اینکه بیمارستانش، کلاسش، خوابگاهش و وسایلش فراهم شود که اگر نشود نارضایتی مزمن و خاموش و افت کیفیت خواهیم داشت. این واقعیتی است که همیشه میگویم ما هم وقتی موفق هستیم که دانشجو از محیط آموزشی و درس خواندن خود لذت ببرد.
وزیر بهداشت در ادامه سخنان خود به موضوع جوانی جمعیت اشاره کرد و گفت: مادران از دوره بارداری و مخصوصا دوره زایمان در محیطهای بیمارستانی، لذت نمیبرند و سختی برای آنها حاصل میشود. این تجربه بد نمیگذارد این روند ادامه پیدا کند بنابراین تجربههای بد جلوی ادامه مسیر را میگیرند.
ظفرقندی تاکید کرد: ما برای اینکه مصوبات شورای انقلاب فرهنگی را به ثمر برسانیم لازم است با بدنه اجرایی کشور و صاحبان فرایند از دانشجو تا استاد گرفته یک تعامل مستمر پیگیر و عملیاتی داشته باشیم در غیر اینصورت مصوبات به نتیجه دلخواه نائل نخواهد شد.
وزیر بهداشت درباره شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: شرایط فرهنگی در دانشگاهها قبل از انقلاب و بعد از انقلاب متفاوت بود. قبل از انقلاب، دانشگاه داشت به مسیری میرفت عمدتا با گروهها و فرقههایی که هم جهت با انقلاب نبودند اثرگذاری میکردند و در تنشهای سیاسی در کل کشور اثرگذاری میکردند. یادم است در دانشگاه تهران در جلوی دانشکده داروسازی ما چادری زده بودند و روی آن نوشته بود محل جمع آوری کمک برای حزب کومله در کردستان یعنی کار به جایی رسیده بود که چنین فعالیتهایی در دانشگاه انجام میشد طبیعی بود که برخورد ما به عنوان دانشجوی مسلمان با این گروهها برخورد سخت بود، اما نتیجه آن خوب بود فکر میکنم دانشجویان آن نسل از آن شرایط سربلند بیرون آمدند و نهایتا مسیر درستی انتخاب شد.
ظفرقندی افزود: آن چیزی که امروز در این ایام دیدیم آرزوی امام و پیشنهاد مکرر رهبر معظم انقلاب بود که دانشگاه از یک گفتمان سیاسی سالم برخوردار باشد و رشد کند. یادم است در آن موقع در یکی از انتخابات مجلس گروهی آمدند و گفتند دانشجویان در این انتخابات مداخله نکنند تا دانشجویان در عرصه سیاسی وارد نشوند و امام موضع تندی گرفتند و گفتند این توطئه است و آنهایی که میگویند دانشجویان و دانشگاهها در امرو سیاسی دخالت نکنند خطرشان از آنهایی که میگفتند روحانیت دخالت نکند بیشتر است و آن موقع این موضع امام بود که بالاخره در مملکت جاری شد.
وی افزود: بعدها هم در شرایط مختلف مواجه شدیم با اینکه مقام معظم رهبری هم کرسیهای آزاداندیشی گفتگو و گفتمان سیاسی را در دانشگاهها تبلیغ کردند و من واقعا خوشحالم که در این مسیر در شرایطی قرار گرفتیم که در همین ایامی که روزهای دانشجو و ۱۶ آذر را پشت سر گذاشتیم تا حدود زیادی محقق شد یعنی واقعیت این است که در جلسات و دانشگاههای مختلف، این بحث جاری شد و حرفها زده شد، من فکر میکنم حضور دانشجویان، خودش یک نمره به ارزش افزوده بالایی دارد. همین که حضور پیدا کردند، این حضور فارغ از هرگونه سلیقه و گفتگو، معنای سرمایه اجتماعی دارد که خیلی ارزشمند است.
ظفرقندی در ادامه با اشاره به اینکه درباره مسائل سوریه دیروز در دولت بحث شد، گفت: اساس این تغییری که اتفاق افتاد، جنگ واقع نشد. یعنی پیشرفت کردند و گرفتند و علت آن عدم حضور است. یعنی سرمایه اجتماعی که مردم در صحنه بیایند، حضور وقتی نباشد مثل آن است که موریانه پایه یک حکومتی را ریخته و ناگهان فرو ریخت در عرض یک هفته و ۱۰ روز؛ من فکر میکنم آنچه که باید دنبالش باشیم حضور پررنگ و با هر سلیقهای از دانشجویان است. حضور همه سلیقه و اینکه همه بیایند حرف خود را بزنند، هیچ اتفاقی نمیافتد. شنیده شدن هم خیلی مهم است.
وی گفت: صالحی وزیر فرهنگ گفت که از دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بازدید کردم و بعد رفتم خوابگاه ناراحت شدم که مثلا در اتاقی که حداکثر یک تا چهار نفر جا میشوند، تعداد خیلی بیشتری گذاشته شده اند. این نکتهای است که باید در مورد آن نگران شویم یعنی نارضایتی و این مسائلی است که باعث نارضایتی خاموش میشود، ولواینکه صدایی هم ایجاد نشود و این نارضایتیها باید شناسایی شود.
وزیر بهداشت خاطرنشان کرد: واقعیت این است که این روزها چیزی که احساس کردم، آنچه در دانشگاه شریف به عنوان روز دانشجو دیدم، صحنههای باشکوهی بود. حدود ۵۰ سال است که دارم ۱۶ آذر را تجربه میکنم. قبل از انقلاب، حرکت ۱۶ آذر، یک حرکت شاید یک ساعته بود، دانشجویان تظاهرات میکردند، شیشهها شکسته و کلاسها تعطیل میشد و در عرض یک ساعت هم گارد دانشگاه اطلاع میدادند در دانشگاه میریختند، زد و خورد و بگیر و ببند و تمام میشد این کل حرکت قبل از انقلاب بود. بعد از انقلاب هم فرود و فرازهایی داشت. من مقالهای نوشتم و گفتم ۱۶ آذر یک میزان الحراره و دماسنج فعالیتهای دانشگاه است که چطور برگزار میشود و فکر میکنم که با معیارهایی که خودم میشناسم و با آموزههایی که از امام دارم، این ۱۶ آذر خوب بود یعنی علائم حیاتی قابل قبولی داشت و انشالله زنده میماند.