به گزارش سایت خبری مدارا: اعتماد نوشت: عادل فردوسیپور و برنامهاش یعنی ۹۰ همچنان یکی از مناقشهبرانگیزترین اتفاقات رسانهای چند سال اخیر به حساب میآیند. هنوز بحث است بر سر خدماتی که فردوسیپور به فوتبال کشور ارایه کرد یا آسیبهایی که به آن رساند.
بیش از ۵ سال از زمانی که مدیران شبکه سه عادل فردوسیپور را کنار گذاشتند و برنامه ۹۰ را تعطیل کردند، گذشته است. عادل مدتی بعد با پلتفرم مجازی خود به عرصه رسانه بازگشت. در تمام این سالها همچنان در مورد اینکه فردوسیپور یار فوتبال بود یا بار فوتبال بحثهایی شکل گرفته است. گره خوردن یک رویکرد رسانهای در مورد عادل با مسائل سیاسی اجتماعی کشور پیچیدگی ماجرا را بیشتر هم کرده است.
دادکان در این مصاحبه که با ورزشمدیا انجام داده در پاسخ به این سوال که نظرت در مورد عادل چیست، گفته: «عادل فردوسیپور قابل احترام است. اما آن زمان که سر کار بود هر چه از او میخواستند اجرا میکرد. وقتی آمد کنار و در اواخر کارش یک نوع جبههای گرفت و خوب هم حرف زد. ولی یک سوال پرمعنا اینجا برای عادل وجود دارد. اینکه آن موقع که بود چرا به واقعیتها نمیپرداخت؟ بیشتر تنور را برای مسوولان داغ میکرد نه مردم. یک خاطره بگویم. شبی که مرا دعوت کرد بروم تلویزیون به برنامه ۹۰ و فیلمش الان هست ایشان تا ۳ میلیون و خردهای اساماس را خواند. از آنجا به بعد تا آخر برنامه دیگر نخواند. من فردای آن روز رفتم مشهد. حرم که بودم آقای فردوسیپور به من زنگ زد. گفت آقای دادکان مرا ببخش. من آن موقع روبهروی حرم بودم گفتم هرگز نمیبخشم. شما چرا مال مرا نخواندی که مردم چقدر آمدند و نسبت به ما حساسیت نشان دادند؟ گفت توی گوش من گفتند آمار محمد دادکان را نخوان. از من حلالیت طلبید و من هم سفت ایستادم و گفتم نه! تو را نمیبخشم و حلالت نمیکنم.»
اشاره محمد دادکان به برنامه نودی است که در اوج اعتراضات سال ۸۸ و بعد از انتخابات ریاستجمهوری پخش شد. دادکان که در سال ۱۳۸۵ با دستور معاون احمدینژاد از ریاست فدراسیون فوتبال برکنار شده بود پس از ناکامی ایران در صعود به جام جهانی ۲۰۱۰ به برنامه ۹۰ رفت و یکی از جنجالیترین شبهای این برنامه را با صحبتهای آتشین و نیشدار خود رقم زد. در همان برنامه بود که دادکان در آنتن زنده گفت من دو تا افتخار در زندگی دارم؛ یکی گرفتن نشان افتخار از دست سید محمد خاتمی و دیگری اخراج به دست محمود احمدینژاد. گفتن این جمله در شرایطی که دوگانه موسوی-خاتمی با احمدینژاد در کشور وجود داشت و رییسجمهور پیشین کشور ممنوع التصویر شده بود و اسمش در صداوسیما نمیآمد سروصدای زیادی به پا کرد.
جدا از اینکه دادکان بابت سانسور میزان مخاطبان و واکنشدهندگان به برنامهای که در آن حضور داشته به حق عصبانی شده بود یک مورد دیگر هم در کارنامه فردوسیپور وجود دارد. موردی که دادکان به آن اشاره کرده است: اینکه چرا تا زمانی که فردوسیپور یک برنامه پربیننده داشت بیشتر از اینکه برای مردم کار کند «تنور مسوولان را داغ میکرد»؟
در تمام این سالها چند مورد اساسی بوده که جامعه فوتبال انتظار داشتند توسط برنامههای پربیننده تلویزیونی پیگیری شود اما مسکوت ماندند. چه دوره عادل و چه سالهای بعدش. چه در برنامه ۹۰ چه در برنامههای دیگر. اول از همه بحث حق پخش تلویزیونی که برنامه ۹۰ هیچگاه به آن ورود نکرد آن هم با دست فرمان «چاقو که دسته خودش را نمیبرد». در واقع عادل که خودش را فرزند رسانه ملی میداند هیچگاه مدیران صداوسیما را بابت اینکه حق پخش تلویزیونی را در اختیار باشگاهها قرار نمیدهد مواخذه نکرد و به چالش نکشید. دوم بحث ورود زنان به استادیوم.
عادل فردوسیپور هیچگاه در برنامه ۹۰ در مورد این مطالبه ملی و مهم کلام قابل توجهی به زبان نیاورد، چراکه مشخصا با سیاستهای کلی صداوسیما که متاثر از بخش تندرو و رادیکال جامعه بود همخوانی نداشت. بعد از حق پخش و ورود زنان به استادیوم میرسیم به آنچه در فضای رسانهای به «ساختن سپر دفاعی برای مهدی تاج و کارلوس کیروش» معروف شده است. البته این موردی است کیفی و شاید خیلی قابل اثبات نباشد اما مروری بر برنامههای ۹۰ و همینطور دفاعی که مهدی تاج همیشه از عادل فردوسیپور در مقابل محمدحسین میثاقی مجری برنامه فوتبال برتر انجام میدهد نشان میدهد نوع ارتباط مجری معروف صداوسیما با رییس فدراسیون فوتبال چگونه بوده است.
اتفاقا همین دو، سه روز قبل ویدیویی از مهدی تاج منتشر شد که به میثاقی میتوپد که چرا گفته هیات رییسه فدراسیون فوتبال بیکفایت است. تاج میگوید بیکفایت کسی است که یک برنامه تلویزیونی با آمار سه میلیون بیننده (برنامه ۹۰) را تبدیل کرده به برنامهای با ۳۰۰ هزار بیننده (برنامه فوتبال برتر). جدا از این مغلطه مهدی تاج گویا این اظهارات پاداش دفاعهایی است که فردوسیپور از این مدیر انجام داده بود؛ مخصوصا در مورد داستان تلاش مجلس برای برکناری تاج بابت بازنشستگی. جالب اینجاست که بعد از عمل لگن تاج، عادل یکی از نخستین کسانی بود که برای عیادت سراغ رییس فدراسیون فوتبال رفت و با او عکس یادگاری گرفت. ساده انگاری است اگر تصور کنیم عادل با این سواد رسانهای نمیدانست ملاقاتش با رییس فدراسیون که بابت پرونده ویلموتس و فساد فوتبال در کرمان تحت چه فشاری قرار دارد چه پیامی به جامعه فوتبال میدهد.
به هر حال با اظهارنظر دادکان دوباره قضاوت کارنامه عادل و برنامهاش مورد توجه قرار گرفته است. نظرات و انتقادات مختلفی در این زمینه وجود دارد ولی دست کم میتوان گفت حداقل محمد دادکان از عملکرد عادل رضایت نداشته است.