به گزارش سایت خبری مدارا: رویداد۲۴ نوشت: تصمیم به استعفا، صدور بیانیه رسمی و واکنشهای خشمگینانه در شبکههای اجتماعی… استعفای زینب یاسین روزنامه نگار از تلویزیون لبنان به موضوعی چالشی برای افکار عمومی تبدیل شده است. وی گزارشگر اخبار جنگ اخیر لبنان بود.
یاسین اعلام کرد که به دلیل حجابش از حضور در تلویزیون منع شده است، اقدامی که بحث آزادی ظاهر در رسانههای رسمی و محدودیتهای آنچه به عنوان “بی طرفی بصری” در نهادهای رسمی شناخته میشود را دوباره باز کرد.
یاسین که اخیراً به عنوان خبرنگار فعالیت میکرد و جنگ اخیر لبنان را پوشش میداد، استعفای خود را خطاب به وزیر اطلاعات لبنان، پل مورکوس نوشت و آنچه را «میهنپرستی تکه تکه» خواند، زیر سوال برد و نوشت که تلویزیون ملی لبنان “برای همه کارمندانش ملی نبود، بلکه فقط برای کسانی که حجاب نداشتند این کارکرد را داشت. “
این تصمیم موجی از همبستگی با یاسین و انتقاد از تلویزیون لبنان را برانگیخت. نانسی لکیس، روزنامهنگار لبنانی در پست خود نوشت: لبنان کشوری برای همه مردم است و آزادی تقسیم نمیشود، اما همچنین نباید به معنای گزینشیاش فهمیده شود.
زینب کهیل، روزنامه نگار نیز این موضوع را نه تنها به یاسین، بلکه به طور کلی شامل زنان محجبه در نهادهای رسانهای میداند و مینویسد: اگر فردی یک زن مسلمان محجبه است و کار خبرنگاری خود را انجام میدهد، چرا از آرزویی که درس آن را خوانده است و به دنبال رسیدن به آن است، محروم شود؟ این موضوع به معنای ظلم به همه ما است و باید این نظام شکست خورده تغییر کند.
از سوی دیگر، حسین شعبان روزنامه نگار لبنانی بر این باور است که این مسئله فراتر از بُعد فردی است و نوشت: «زینب یاسین در حال گذر از نبردی سرنوشت ساز برای بازپس گیری حقی سلب شده است، نبردی که ممکن است نقطه عطفی برای شکستن نظام تبعیض علیه روزنامهنگاران زن، زنان و محجبهها باشد و حقی را تثبیت کند که بر اساس آن هر فردی بتواند بدون هیچگونه تبعیض طایفهای، مذهبی یا نژادی، کار کند و خود را محقق سازد.»
در مقابل، فاطمه المولى، از فعالان رسانهای، معتقد است که این رویداد، کاستیای عمیقتر را در مفهوم بیطرفی رسانهای آشکار میکند و نوشت: «تلویزیون لبنان که قرار بود تریبونی برای همه لبنانیها باشد، امروز به الگویی از تفرقه و تبعیض تبدیل شده است… جلوگیری از حضور یک خبرنگار در برابر دوربین به دلیل داشتن حجاب، تجاوزی است به حق او در بیان و نیز به آزادی رسانه.»
در مقابل، برخی از کاربران فضای مجازی از سیاست اتخاذ شده از سوی تلویزیون لبنان حمایت کردند؛ خبرنگار تونی منصور نوشت: «تلویزیون لبنان همواره الگویی از همزیستی حرفهای بوده است، جایی که همکارانی از طوایف مختلف در محیطی سرشار از احترام، به دور از هرگونه شعار مذهبی، در کنار هم کار کردهاند… این رویکرد هرگز محل بحث نبوده، بلکه بخشی از هویت این نهاد بوده است.»
در بحبوحه این جنجال، ندى صلیبا، معاون مدیرکل تلویزیون لبنان، بیانیهای صادر کرد و ضمن رد وجود هرگونه هدف گیری شخصی، توضیح داد که: تلویزیون لبنان بهطور تاریخی و عرفی هیچگونه نشانه، شعائر یا نماد دینی را برای نمایش در صفحه تلویزیون به کار نمیگیرد و در معیارهای اجرا شده «میان ادیان تفاوتی قائل نمیشوند». او تأکید کرد که «هرگونه تغییر در این سیاست صرفاً در صلاحیت هیئت مدیره است».
وی افزود: «تمامی هیئتهای مدیره پیشین نیز بر این رویکرد پایبند بودهاند، و هیچگاه به مجریان زن، چه از طوایف مسیحی و چه اسلامی، اجازه داده نشده که هنگام حضور در تصویر، نماد دینی به همراه داشته باشند». او همچنین نوشت: «اما در مورد مسئلهی مطرحشده پیرامون حجاب یکی از نیروهای قراردادی، شایان ذکر است که او خبرنگار بخش اخبار نیست، بلکه در بخش شبکههای اجتماعی و بهویژه در نوار خبری فعالیت دارد، و فقط در دورهی جنگ اسرائیل علیه لبنان به عنوان خبرنگار از او استفاده شد.»
همچنین، «انجمن علمای مسلمان» با دفاع از یاسین، تصمیم مدیریت تلویزیون را «نژادپرستانه» و مغایر با قانون اساسی لبنان و لایحه حقوق بشر دانست و افزود: «این استدلال که حجاب یک مظهر حزبی است، توهین به دین اسلام است، زیرا حجاب یک وظیفه قانونی در اسلام است». او از مدیریت تلویزیون لبنان خواست تا این تصمیم را لغو کند و در مقابل یاسین هم استعفای خود را پس بگیرد.