سیل با سیستان و بلوچستان چه کرد؟
به گزارش سایت خبری مدآرا، دومین استان پهناور کشور درگیر سیلی ویرانگر شده است. پیش از شروع باران‌های شدید مردم بسیاری از روستاهای این استان به علت کم بودن راه‌های مواصلاتی مجبور بودند از بستر رودخانه رد شوند، اما سیلاب اخیر معدود مسیرهای عبوری روستاها را نیز مسدود کرده است.
بسته شدن راه‌هایی عبوری تا حدی زیاد است که به گفته اهالی یکی از روستاهای سیل‌زده، در شهر چابهار یکی از روستاها چنان با سیلات محاصره شده که هفت راه رسیدن به این روستا بسته شده و امکان ورود به این روستا وجود ندارد.
این استان که زمانی قطب کشاورزی بوده، تا پیش از وقوع این سیلاب در سال‌های اخیر با خشکسالی دست و پنجه نرم کرده و کشاورزی رونق سابق را ندارد، اما با سیلی که به جان زمین‌ها و محصولات کشاورزی افتاده است، تنها بارقه‌های امید از درآمد کشاورزی به حسرت تبدیل شده است.
یزدان‌پناه، معاون یکی از مدارس مناطق سیل‌زده شهر چابهار از وضعیت امدادرسانی و خسارات سیل به این منطقه سخن گفت.
وی در خصوص روند امدادرسانی بیان کرد: متاسفانه کمک‌رسانی به کندی صورت می‌گیرد چون راه‌های مواصلاتی وجود ندارد، پل‌ها و زیرساخت‌های راهی از بین رفته، خندق‌هایی را ایجاد کرده و تجهیزات راه‌سازی به تازگی رسیده است. ماشین‌های راه‌سازی شامل ۲۰ کامیون و چند لودر است که به تازگی آمده‌اند، اما چون حجم کار زیاد و زیرساخت‌ها به طور کامل از بین رفته است، این تعداد از تجهیزات کفایت نمی‌کند.
یزدان پناه به حضور تنها یک بالگرد در منطقه آن هم برای انتقال افراد مریض و رساندن کمک‌های اساسی شامل مواد غذایی اشاره کرده و گفت: این یک بالگرد جوابگو نیست چون تعداد روستاهایی که نیاز به امدادرسانی دارند بسیار زیاد است. خیلی از روستاها شناسایی نشده‌اند و امکان دسترسی به آن وجود ندارد. متاسفانه بحث امدادرسانی در اینجا رضایت بخش نیست.
سرما مشکل دیگری است که سیل‌زدگان این منطقه را اذیت می‌کند که یزدان‌پناه در این باره تاکید کرد: نیاز به وسایل گرمایشی و لباس گرم مخصوصا برای بچه‌ها بسیار حیاتی است.
سیل اگر در استان دیگری به غیر از سیستان و بلوچستان اتفاق می‌افتد، شاید کشاورزان متحمل خسارت کمتری می‌شدند.
اظهارات یزدان‌پناه حاکی از این است که در مناطق سیل‌زده الان فصل کشاورزی و اوج کاشت صیفی‌جات است. خیلی از جوانان در این شغل وقت و سرمایه گذاشته‌اند اما متاسفانه سیل محصولات و تجهیزات کشاورزی را با خودش برده است. آب که از کوه‌های شهرستان ایران‌شهر سرچشمه می‌گیرد، گل و لای زیادی را با خود به زمین‌های کشاورزی آورده و نهال‌ها و بودته‌های محصولات زیر خاک مدفون شده است.
وی در خصوص میزان خسارات وارده گفت: از میزان خساراتی که به مناطق کشاورزی زده شده نمی‌توان برآورد دقیقی کرد و نیاز است که در این خصوص کارشناسان اظهارنظر کنند، اما به نظر می‌رسد حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد از زمین‌ها و زیرساخت‌های کشاورزی آسیب دیده باشند. بیشترین آسیب سیل در این منطقه به کشاورزی و شغل مردم وارد شده است.
به گفته وی، باغات موز که محصول اصلی این مناطق است زیر آب رفته‌اند، درخت این میوه بسیار ضعیف است و سریع از بین می‌رود. صیفی‌جاتی مثل گوجه، پیاز، فلفل، بامیه و… نیز دیگر محصولات کشاورزی هستند که از بین رفته‌اند.
این معاون مدرسه در این باره افزود: در مناطقی که فقط باران آمده شاید دوباره رشد کند اما در این جا چون سیل آمده بوته‌های محصولات از بین رفته است.
یکی دیگر از اهالی روستاهای سیل‌زده نیز در خصوص خسارات به کشاورزی این بخش گفت: کل زیرساخت‌های کشاورزی زیر آب رفته و ۵۰ دستگاه موتور پمپ زیر خاک است، همچنین حدود ۲۰ حلقه چاه آب از گل‌ولای پر شده است و حدود ۸۵ درصد کشاورزی منطقه از بین رفته است. ما نیاز به لودر داریم.
وی نگران بود که اگر تا حداکثر یک هفته دیگر این موتور پمپ‌ها و تجهزیات کشاورزی زیر گل‌ولای باقی بمانند آسیب بیشتری می‌بینند.
اما نگرانی مهم‌تر وی حضور تمساح و گاندوها در آب است.
همزمان با وقوع سیل و طغیان رودخانه‌ها در استان سیستان و بلوچستان، تمساح‌های پوزه کوتاه که به آنها «گاندو» گفته می‌شود از محیط‌های آبی خارج و در خشکی پراکنده شدند و به باور برخی، خزندگان تهدیدی برای انسان است؛ ولی به گفته محققان این حوزه، گاندوها هر چند که حیوانات شکارگری هستند، ولی در فصل زمستان تمایلی به خوردن ندارند؛ از این رو در مواجهه با این خزندگان بهتر است با اداره محیط زیست منطقه تماس بگیرند.(ایسنا)
اما آن‌طور که بزدان‌پناه گزارش می‌دهد خانه‌های این منطقه چون اکثرا گلی یا کپری هستند و در شرایط بارانی خیلی آسیب‌پذیر به نظر می‌رسند و آب وارد خیلی از خانه‌ها شده است. سد زیردان نیز که قبلا در شرایط بارندگی گنجایش داشت، اما در حال حاضر سرزیر کرده، این سریزی ادامه دارد، وارد مسیل‌ها و راه‌ها شده و روند کمک‌رسانی را کندتر کرده است.
وی همچنین از نگرانی‌هایش گفت: سازمان هواشناسی اعلام کرده که سامانه بارشی در راه است، خدا کند که شدت این بارندگی زیاد نباشد و سیلاب دیگری از بالادست سرازیر نشود. هنوز بیماری خاصی گزارش نشده اما بیماری در کمین هست و باید تدابیر لازم برای تامین دارو و پزشک لحاظ شود.
این معاون مدرسه درخصوص امکانات مورد نیاز سیل‌زدگان گفت: مردم در بعضی از روستاها نیاز به مواد ضروری مثل کنسرو، مواد غذایی و نان دارند و این امکانات مثل درمان سرپایی است. اما مهمترین مسئله در مرحله بعدی مسائل بهداشتی و درمانی است چون آب گل‌آلود است امکان شیوع بیماری وجود دارد، باید بیمارستان‌های صحرایی و سیار در نظر گرفته شود.
گله این معاون مدرسه این است که آموزش و پرورش یک هفته امتحانات نهایی سال دوازدهم را لغو نکرد و دانش آموزان با هزار بدبختی رفتند امتحان دادند، همچنین به علت این که راه‌ها باز نشده و ایمن نیست مدارس تعطیل شده است.
وی ضمن بیان این که خداروشکر تلفات جانی نداشته‌ایم اما تلفات دام و کشاورزی بیشتر بوده است، گفت: کمک‌های مردمی بیشتر از کمک‌های دولتی و سازمان‌هاست.
او از سیل در دیگر مناطق گفت: به نظر می‌رسد بیشترین آسیب را بخش ضراب آباد در شهرستان کنارک دیده است، حوزه آب‌ریز روخانه سرباز در بخش دشتیاری است. در خاش، نیک شهر، مهرستان نیز بارندگی بوده اما قابل مقایسه با اینجا نیست. سیلاب بیشترین آسیب و دربرگیری در دو بخش دهستان پیرسهراب و منطقه دشتیاری داشته است، اما در شهرستان کنارک مردم خسارت بیشتری دیده‌اند و یک روستایی مثل جنگارک پایین از هفت مسیر راهش مسدود است. این روستاها حتی یک سوپر مارکت ندارند که بتوانند مواد غذایی تهیه کنند و آذوقه آنها تمام شده است.
اخبار مرتبط:
