جهان پس از اپیدمی کرونا

به گزارش سایت خبری مدآرا؛ محمد بلوری پیشکسوت روزنامه نگاری در روزنامه ایران نوشت: بیشه‌زارها، نابودی نسل انواع حیوانات و تبدیل کردن دریاها به زباله دانی شناور بشر می‌‌دانند و به گفته کارشناسان محیط‌ زیست انسان حتی امروز سوداگرانه به قانون ژنتیک درخت و گیاه دست می‌برند تا محصولات کشاورزی پرسودتری به بازار میوه و گیاه عرضه کنند. به تعبیر شاعرانه، حتی با زخم زدن به نجابت گل سرخ به تولید و پرورش سوداگرانه گل‌های رنگارنگ روی می‌آورند و هرگاه به نابودی جنگل‌ها به‌ دست انسان‌ها می‌اندیشیم شاید به این فکر کنیم که هیچ حیوانی در دنیای وحش، قامت بلند یک صنوبر را دسته تبر نمی‌کند تا درختان تناور را براندازد. از سویی دیگر به باور اندیشمندان خیال پرداز، در پی اپیدمی‌هایی چون کرونا آخرالزمانی شاید بر ضد انسان خطاکار به‌ گناه آلودن زمین پیش روی ساکنان این کره خاکی خواهد بود، مجازاتی چون حذف آدمیان از چرخه حیات، همانگونه‌ که آدم و حوا به جرم ارتکاب خطایی از جهان موعود رانده شدند.
*‌*‌*
کرونا تنها پدیده مرگباری است که امروزه بر سراسر کره‌ زمین سایه‌ گسترده ولی نه جنگ‌ها و نه بیماری‌های هولناکی چون وبا و طاعون با وجود کشتارهای دامن‌گستر نتوانسته‌اند تمامی گستره جهان ما را فراگیرند؛ در حالی که در مقابله باکرونا با غفلت جهانی در مقابله با این اپیدمی روبه‌رو بوده‌ایم. با اوج گرفتن بحران کرونا، اوضاع برخی از کشورها در مقابله با این اپیدمی فاجعه‌بارتر است. تصاویری ماهواره‌ای نشان می‌داد در یک کشور امریکای لاتین انسان‌های نیمه‌جان در حال مرگ با اجساد قربانیان در خیابان‌ها پراکنده‌اند و همچنان مرده‌ها و بیماران در حال بیهوشی را به‌خاطر نداشتن نعش‌کش و آمبولانس کشان‌کشان از خانه‌ها بیرون می‌آورند و در خیابان‌ها رها می‌کنند. در افغانستان مردم شکوه داشتند به‌خاطر کمبود شدید کیت‌های مخصوص شناسایی مبتلایان به کرونا در بیمارستان‌ها و درمانگاه پزشکان و پرستاران به‌ ناچار برای تشخیص کرونا از وسایل و امکانات ابتدایی استفاده می‌کنند که بیماران باید چند روزی در انتظار نتیجه بمانند و همین کمبود کیت تاکنون سبب مرگ یک پزشک بیمارستانی مبتلا به کرونا و عده‌ای از بیماران دیگر شده است. بسیاری ازکشورها بدون کمک مؤثر جهانی با مشکلات درمانی، کمبود پزشک و پرستار و نداشتن تخت بیمارستانی کافی و دیگر امکانات ضروری برای پذیرش بیماران مبتلا به کرونا نیاز شدیدی به یاری و کمک جهانی دارند، به گفت شیخ اجل سعدی: بنی‌ آدم اعضای یک پیکرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند
باید توجه داشت ریشه‌کنی اپیدمی کرونا، زمانی میسر خواهد شد که با همکاری و کمک جهانی آخرین گروه بیماران مبتلا به کرونا به بهبودی کامل برسند و اجساد آخرین قربانیان به‌ خاک سپرده شوند و به یقین تا یک بیمار مبتلا به کرونا در جهان باقی است می‌توان خطر بازگشت اپیدمی کرونا را ممکن کند. بنابراین همت جهانی می‌خواهد تا با همکاری سازمان بهداشت جهانی بنیادی برای مقابله با هر نوع اپیدمی مرگباری پی افکنده شود.
چو عضوی به‌ درد آورد روزگار/ دگر عضو‌ها را نماند قرار  ولی با دریغ و تأسف، غرب قدرت مدار و اروپاییان به تبعیت از نظام سرمایه‌داری طی سال‌ها به جای پیروی از چنین اندیشه‌ای به قدرت نظامی اندیشیده‌اند و با اندیشه قدرت مداری جهانی مدام در تلاش برای دستیابی به تسلیحات هرچه مرگبارترهستند، حتی با انجام آزمایش‌هایی به امکان تهاجم سایبری می‌اندیشند در حالی که کشورهای دیگری را هم به تقویت هرچه بیشتر بنیاد نظامی و دستیابی به تسلیحات هرچه مرگبارتر وا می‌دارند.