یک فعال سیاسی بیان کرد: جریانی که علیه دولت احمدی‌نژاد بود، نجیب‌تر بود و نجابتش باعث می‌شد خیلی جسارت به خرج ندهند. در واقع اصلاح‌طلبان مقابل احمدی‌نژاد خیلی نجابت به خرج دادند.

احسان کرمی نوشت: ظاهرا بسلامتى خارج نشينى هم رسماجرم شده.

مرتضی طلایی از فعالان سیاسی حامی قالیباف با روزنامه ایران درباره تعامل مجلس و دولت گفت وگو کرده است.

وزارت اطلاعات با تکذیب ادعای برخی رسانه‌ها مبنی بر دستگیری سرکرده گروهک تندر در تاجیکستان، تصریح کرد: هرگونه اطلاعات رسمی درباره اقدامات سربازان گمنام امام زمان (عج) در قالب بیانیه از طریق روابط عمومی وزارت اطلاعات منتشر می‌شود.

عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی با انتقاد از وضعیت کنونی معدن طلای اندریان در شهرستان ورزقان، گفت: متاسفانه این معدن غنی به جای فرصت برای توسعه منطقه تبدیل به معضل شده است.

کسی نمی‌گوید مراسم مذهبی در کشور تعطیل شود، فقط تا وقتی کرونا هست باید تغییر شکل بدهد. طرح خوبی به عنوان هیات‌های خانگی در اوایل شیوع کرونا اجرا شد. چه خوب می‌شد اگر وزارت ارتباطات در ایام محرم اینترنت رایگان در اختیار مردم قرار می‌داد تا آنها با استفاده از آن از جلسات عزاداری امام حسین به صورت مجازی فیض ببرند.

سراسر امید بود و نشاط‌. گل لبخند برلبانش همیشه شکوفا بود. نهاد ناآرام وجودش یک‌دم ایستا نبود. روزنامه‌نگار بود؛ ششدانگ، بی‌قرار، صیاد سوژه‌ها و خستگی ناپذیر.

«اولویت ما در این مجلس بین قانونگذاری و نظارت، نظارت است؛ این نظارت هم یک نظارت میدانی است البته در این نظارت به دنبال مچ‌گیری و عیب و ایرادگیری نیستیم؛ به دنبال این هستیم که کار به درستی انجام شود و در حقیقت به دنبال این نیستیم که چوبی در لای چرخ دولت بگذاریم بلکه به دنبال این هستیم که عصایی برای دولت باشیم تا گره‌ از کار مردم حل شود اما اگر جایی دیدیم که قانون بر روی زمین مانده و کاری انجام نشده است طبیعتاً در منافع مردم و کار مردم آنجا مماشات نمی‌کنیم و به وظیفه قانونی خود ادامه می‌دهیم.»؛ این مهم‌ترین بخش از سخنان محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس یازدهم، در نخستین گفت‌‌وگوی تلویزیونی‌‌اش پس از انتخاب به سمت جدید است که شامگاه سه‌شنبه گذشته از صداوسیما پخش شد.

علیرغم آنکه در عصر رسانه های جدید هستیم ولی کماکان بیشتر مسئولان کشورمان برآورد سنتی و غلطی از رسانه و کارکردهای آن دارند.در ظاهر همه این حضرات تعریف مشخص و دقیقی از رسانه دارند و اتفاقا اشراف کامل دارند که چقدر به رسانه نیازمند هستند اما در برهه های حساس و در عمل نشان می دهند که همچنان اولا رسانه را خوب نشناخته اند ،ثانیا کارکردهای مفید آن را نمی دانند و ثالثا نمی دانند چگونه رسانه را به خدمت بگیرند برای رسیدن به هدف.

طبق اساسنامه این انجمن تنها افرادی که عضو این نهاد صنفی هستند میتوانند از خدمات انجمن صنفی روزنامه نگاران توقع حمایت قانونی داشته باشند آنهم با ارائه شکایت کتبی که متاسفانه تنها سه نفر از صد امضا کننده این نامه عضو انجمن مذکور هستند؛ به راستی چرا روزنامه معترضان، عضو انجمن صنفی روزنامه نگاران نشده اند که حالا توقع پیگیری مشکلاتشان را از این انجمن دارند؟