به گزارش سایت خبری مدآرا،حسن بهشتی‌پور تحلیلگر مسائل بین‌الملل در یادداشتی نوشت: منتها وقتی دولت عراق عملا نتواند بر مراکز تاثیرگذار بر امنیت کنترل داشته باشد در نتیجه هر کشور یا گروه داخلی می‌تواند این امنیت و ثبات را برهم بزند. در خبرها آمده که وزارت دفاع آمریکا حمله قریب‌الوقوع خود به مراکز حشدالشعبی را به نخست وزیر عراق اطلاع داده و با اینکه نخست وزیر عراق به آمریکایی‌ها یادآور شده این کار موجب ناامنی بیشتر می‌شود و تاثیرات بسیار ناگوار خواهد داشت. وقتی دولتی این حق را برای خودش قائل است که اینچنین آشکار و بی‌محابا در کشور دیگری مداخله آنهم مداخله نظامی کند، تبعاتش همین می‌شود که شاهد هستیم. این یک واقعیت است که ایران و آمریکا با هم اختلاف دارند و این اختلافات روی تحولات عراق تاثیر می‌گذارد ولی اصل اینکه کشوری مداخله‌ای کند و بعد تبعات آن مداخله را به گردن کشور دیگری بیندازد، واقعا در افکار عمومی دنیا قابل پذیرش نیست. عراق از سال ۲۰۰۳ تاکنون که اشغال شده، دچار دو بحران هویت و بقا شده که در حال تجربه است و هنوز نتوانسته به ثبات برسد. به نظر می‌رسد به هر دلیلی این بحران به‌وجود آمده و هرکسی مقصر بوده، باید زودتر مدیریت واز این وضعیت خارج شود. چون کار بسیار خطرناک و تداومش به ضرر همه کشورهای منطقه و فرامنطقه‌ای است و کسی نمی‌تواند برای خودش در این موقعیت خانه امنی تعریف کند. بنابراین هرچه زودتر باید مذاکرات یا اقدامات و ابتکاراتی به عمل آید که مانع از گسترش بحران شود. البته شاید داعشی‌ها تکفیری‌ها که سال‌ها منتظر چنین فرصت‌هایی هستند، برنده این ماجر باشند. چون نیروهایی که با آنها درگیر بودند، الان ضربه خوردند، آنها از فرصت‌ها استفاده خواهند کرد و بدشان نمی‌آِید به این اختلافات دامن زده شود. در تحلیل آنچه معترضین عراقی نسبت به سفارت آمریکا انجام دادند باید گفت وقتی کشوری به مراکز نظامی کشور دیگر حمله می‌کنند، با اینکه نمی‌توان این کار را تائید کرد ولی یک عکس‌العمل طبیعی است همانطور که گفته می‌شود پاسخ کلوخ انداز، سنگ است. کسی که اقدامی می‌کند باید فکر تبعات آن را هم بکند. اگرچه این کار از نظر حقوق بین‌الملل نمی‌تواند مورد باشد ولی طبیعتا وقتی کشوری به خودش اجازه می‌دهد مراکز نظامی کشور دیگری را بمباران می‌کند طبیعتا طرفداران آن گروه‌ها دست به چنین اقداماتی می‌زنند. تاکید می‌کنم این حرف به معنای درست بودن این عمل نیست ولی در حقوق بین‌الملل درستی یا نادرست بودن عمل‌ها اینگونه سنجیده نمی‌شود بلکه منشا شروع چنین بحرانی و اقداماتی که منجر به چنین حرکاتی می‌شود، مورد توجه قرار می‌گیرد. بحث ما با آمریکا یک موضوع ولی بحث عراق و ایران موضوع دیگری است. یعنی هرنوع ناامنی در عراق در ناامن شدن ایران تاثیر می‌گذارد و بالعکس. ما دو کشور همسایه هستیم و امنیت و ثبات‌مان با هم گره خورده و نسبت نزدیکی دارد. بنابراین باید دقت کنیم بحث ایران و آمریکا به تنهایی نیست بلکه بحث این است که سرنوشت مردم عراق برای ایران مهم است و سرنوشت مردم ایران برای عراق و دو کشور همسایه نمی‌توانند بگویند خانه همسایه آتش گرفته و به من ربطی ندارد! چون حتما آتشش به ما هم سرایت خواهد کرد. بنابراین ایران باید هرچه زودتر تلاش کند تا این بحران مدیریت و حل شود. این وضعیت نه به نفع ایران و نه به نفع عراق و نه به نفع آمریکا و نه هیچ کشور دیگری و تنها داعشی‌ها و تکفیری‌ها و گروه‌های تروریستی از این فضا استفاده خواهند کرد.